Column op vakantie

In deze column lees je hoe het is om zelf het huis te onderhouden en voor jezelf te zorgen, terwijl je moeder geniet van een welverdiende vakantie.

 

Op vakantie

 

Ongeveer 2,5 week geleden stapte mijn moeder met haar grijze koffertje in haar witte Volkswagen Up. Samen met mijn zus bracht ik haar bij haar vriend zodat ze de volgende ochtend om half 5 op pad konden naar Kroatië. Dit is natuurlijk heel leuk dat ze dit kan doen, maar voor mij en mijn zus ook. Het betekent het huis voor onszelf voor 2,5 week. Met een glimlach op m’n gezicht zwaaide we haar uit en kon het feest beginnen.

 

In eerste instantie denk ik ‘’heerlijk, geen moeder die zeurt over onzin dingen’’.

Na een paar dagen denk ik hier echter anders over. Dan zie ik ’s avonds de troep van het avondeten, schoenen en jassen die op plekken liggen waar ze niet horen en de ongeopende post van 3 dagen geleden.

 

Ik laat het staan tot de volgende ochtend en dan begint de ergernis weer van voor af aan. Ik was de troep net vergeten maar ik kan zo niks uitvoeren. In een sneltrein vaart schuif ik alles aan de kant en maak mijn eten klaar.

 

Ik probeer een manier te verzinnen om alle balletjes in de lucht te houden en realiseer me dat mijn moeder dit elke dag moet doen. Ze heeft een fulltimebaan, 2 studerende kinderen en houd ervan om elke avond een stuk te gaan lopen. Ze regelt het huishouden normaal in haar eentje zonder dat wij iets doen (ja echt heel erg eigenlijk).

 

Die vakantie is goed voor mijn moeder maar ook voor mij. Ik realiseer me dat ik haar meer moet ondersteunen in de dingen die ik voor haar kan doen. Zoveel moeite is het niet om een stofzuiger door het huis te halen. In die tijd kan zij haar rondje lopen en komt ze terug in een schoon huis.

 

Natuurlijk doen we normaal onze eigen dingen, zoals onze kamers en onze eigen was. Het gaat mij meer om die kleine dingen die ervoor zorgen dat mijn moeder eerder kan relaxen. Ik wil dat ze ’s avonds lekker voor de tv kan gaan zitten met een glas wijn en een goed boek. Het hoeven niet eens dingen te zijn die ik of mijn zus voor haar doen. Ik moet haar meer verrassen met kleine dingen. Ze kan een week praten over een bos bloemen die ze gekregen heeft van iemand, ze wordt er blij van. Dat zou ik vaker moeten doen, een klein gebaar maar voor haar iets groots en daar gaat het om.